Leżąc w ogrodzie na hamaku w mej mądrej głowie wyświetliła mi się agazulowa mini manifa:
Ja nie przyszłam na Ziemię, aby wszytkich kochać, układać się, zadawalać i uszczęśliwiać.
Ja nie przyszłam na Ziemię, aby służyć innym albo się poświęcać.
Ja nie przyszłam na Ziemię, aby innych nauczać, pouczać, edukować.
Ja przyszłam tu, aby inspirować i kreować!
Ja przyszłam tu współtworzyć rzeczywistość ziemską!
Ja przyszłam tu, aby żyć dla swojego DOBRA!
Ja przyszłam tu wspierać, jak ktoś wyrazi ochotę!
Ja jestem fundamentem dobra i miłości, a przy mnie jest zawsze mój kochany Bóg, Święta tkanka Wszechświata, który przypomina Świętego Mikołaja z bajek Disneaya i pachnie pierniczkami. On zawsze ma wiele miłości, czułości, wyrozumiałości wobec moich wybryków w zakresie doświadczeń ziemskich i nieziemskich.
Jak mi się manifa zmieni, to poinformuję.:)
